مدیر دفتر طرحهای توسعه منابع آبی شرکت آب منطقه ای زنجان:
به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای زنجان،صنعتی، امروزه در کشور بیشتر از هر زمانی سخن از بحران آب به میان می آید. خشکسالی‌ها، کم آبی‌ها، از بین رفتن پهنه‌های آبی و مسایل وابسته به آن، همگی ازجمله مقوله‌هایی هستند که در سالهای قبل کمتر مورد توجه قرار می گرفتند. دو عامل اصلی در بحران آب مطرح است: اول،خشکسالی‌ها و تغییرات اقلیم و دوم مدیریت بخش آب می باشد.
وی با اشاره به جمع آوری رواناب ها و سیلابها پشت سدهای احداث شده، ابراز داشت: برخی عامل اصلی بحران‌های بخش آب را احداث بی رویه سدها عنوان می کنند و در مقابل، اندک نیستند افرادی که سد و سدسازی را یکی از راهکارهای اصلی راهبری بخش آب با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک کشور می دانند.
مدیر دفتر طرحهای توسعه منابع آبی شرکت آب منطقه ای زنجان، با مهم و استراتژیک دانستن آب که در برنامه ریزی توسعه کشور نقش کلیدی دارد، افزود: یکی از بزرگ ترین مزایای سدها، ذخیره آب مازاد در طول دوره مرطوب و بارندگی است که با ذخیره این آب مازاد می توان سبب رونق بخش کشاورزی و جلوگیری از بروز خشکسالی هنگام خشکی و کمبود بارندگی شد و اینگونه است که، سدها و مخازن ذخیره آب در کشورهای در حال توسعه نقشی انکارناپذیر در توسعه اقتصادی و تأمین آب مناطق خشک دارند.
وی گفت: بر اساس مصالح بدنه، سد ها به سه دسته عمده ی خاکی، بتنی و لاستیکی تقسیم می شوند که در دنیا بیش از 80 درصد سدهای ساخته شده از نوع خاکی می باشند.
صنعتی، با ذکر اسامی سدهای در حال ساخت و بهره برداری استان زنجان گفت: سد مخزنی بلوبین در استان زنجان، شهرستان ایجرود و از توابع بخش حلب و در 55 کیلومتری جنوب شهر زنجان و در حدود 14 کیلومتری شهر حلب قرار دارد. این سد با هدف کنترل جریان‌های سطحی در محدوده طرح و ذخیره آن‌ها در مخزن این سد جهت تامین نیازهای شرب و صنعت شهرها و روستاهای منطقه در پایین دست تلاقی رودخانه های سجاسرود و ایجرود احداث می گردد.
وی سپس به سد مراش اشاره کرد و عنوان داشت: ساختگاه سد مخزنی مراش در استان زنجان، در شهرستان ماهنشان و از توابع بخش انگوران و در 125 کیلومتری گوشه جنوب غربی شهر زنجان و در حدود 5 کیلومتری شهر دندی قرار دارد. احداث سد مخزنی مراش جهت تامین آب شرب شهر دندی و ماهنشان و روستاهای منطقه بوده است و آب لازم برای صنایع مستقر در اطراف شهر دندی و ماهنشان و نیاز آبی اراضی کشاورزی محدوده طرح را تامین می نماید.
مدیر دفتر طرحهای توسعه منابع آبی شرکت آب منطقه ای زنجان، سد تالوار را یکی از بزرگترین سدهای استان دانست و افزود: این سد در بخش چنگ‌الماس شهرستان بیجار استان کردستان و در مجاورت مرز استان‌های همدان و زنجان واقع شده‌است. هدف از اجرای این طرح ، افزایش سطوح زیر کشت و تولید کشاورزی، توسعه صنایع وابسته به کشاورزی، اشتغالزایی و پیشگیری از مهاجرت بی‌رویه روستاییان، افزایش متوسط درآمد کشاورزان، ایجاد شرایط توسعه و رشد بخش‌های مختلف اقتصادی و جلوگیری از سیل و مهار طغیان رود خانه تالوار است.
صنعتی،سد مشمپا را یکی از مهمترین طرحهای تامین آب مورد نیاز استان در افق 1425 دانست و گفت: پس از انجام مطالعات طرح توسعه منابع آب گیلان مرکزی توسط شرکت Gotha-Sogreah که منجر به اتمام ساخت سد سفید رود با حجم مخزن ۱۷۸۰ میلیون متر مکعب در سال ۱۳۴۰ گردید، با مشاهده روند رو به تزاید کاهش حجم مخزن سد سفید رود ناشی از انباشت رسوبات رودخانه‌ای بطوری که در سال ۱۳۵۹ بیش از ۹۰۰ میلیون متر مکعب از مخزن سد از رسوب پر شده بود، در سال ۱۳۵۳ مطالعات مرحله اول سدهای مشمپا و شهریار توسط شرکت آب منطقه‌ای گیلان به شرکت Wes Co واگذار گردید. که نتیجه این مطالعات هم توجیه اقتصادی ساخت هر دو سد مشمپا در استان زنجان و شهریار در استان آذربایجان شرقی به صورت توأم بود.
وی ادامه داد: با توجه به هزینه‌های هنگفت تملک اراضی و خسارت مخزن سد شهریار و همزمان با کاهش حدود ۳۰ متری ارتفاع سد، مجدداً مطالعات سد مشمپا با هدف تله اندازی رسوب مد نظر قرار گرفت و از آنجایی که استان زنجان نیز برای تأمین نیازهای شرب و صنعت با کسری مواجه بود، تصمیم بر آن شد که از پتانسیل سد مشمپا علاوه بر تله اندازی رسوب سدهای پایین دست (شهریار و سفید رود) برای تأمین نیازهای شرب و صنعت و کشاورزی شهرستان زنجان نیز استفاده شود.
مهندس صنعتی، یکی از اهداف احداث سد مشمپا را تولید 10 مگاوات برق جهت تقویت شبکه برق استان بیان کرد و افزود: این سد تامین آب شرب شهرستان زنجان و 219 روستای این شهرستان به میزان 32.5 میلیون مترمکعب،تامین آب صنایع شهرستان زنجان به میزان 17.5 میلیون متر مکعب و تامین حقابه های کشاورزی پایین دست به میزان 4600 هکتار را بعهده دارد.
وی به سیمای عمومی طرح میرزاخانلو2 نیز اشاره کرد و گفت: باتوجه به اینکه سد میرزاخانلو 2 خارج از بستر رودخانه اصلی احداث شده، شامل اجزای ذیل می‌باشد: 1- بند انحرافی بتنی طراحی شده بر روی رودخانه چمل گین که وظیفه تامین آب سد شماره 2 را از طریق یک کانال بتنی به طول 955 متر بر عهده دارد. 2- سد مخزنی شماره (2) میرزاخانلو که بر روی آبراهه پاوه رود احداث و در صورت تأمین اعتبار در سال 1399به بهره برداری می رسد و بر اساس اهداف اولیه طرح، مجموعه این تاسیسات وظیفه تامین حدود 2 میلیون مترمکعب آب تنظیمی در سال جهت توسعه و آبیاری 350 هکتار از باغات زیتون منطقه طارم را بر عهده خواهند داشت.
مدیر دفتر طرحهای توسعه منابع آبی شرکت آب منطقه ای زنجان، ابراز داشت: با وجود سد سازی در استان و تلاش برای تامین آب پایدار برای هم استانیهای عزیز، کمبود آب مورد نیاز در افق 1425 بطور کامل تأمین نخواهد گردید مگر با صرفه جویی در مصرف منابع آب در کلیه بخش های کشاورزی، شرب و صنعت.
